Eflâtun rengi hayaller kuran bir "suskun"un sozleridir, bu roman. Isittigini goren, gordugunu dinleyen, dinledigini sessizligin buyusuyle sirlayan ve tum bunlarin gorkemini hikâye eden bir adamin alcakgonullu dunyasina misafir olacaksiniz, satirlar akip giderken. O ise, muzip bir tebessumle size eslik edecek, sessizce... Sayfalari birer birer tuketirken, benzersiz erguvanî duslerin "gercekligi"nde semâ edeceksiniz ve bu duslerden âdeta basiniz donecek. Hayat kadar gercek, dus kadar inanilmaz bu dunyanin tum kahramanlarinin seslerini duyacak, nefeslerini hissedeceksiniz. Cunku Suskunlar, sessizligin oldugu kadar, seslerin ve sozlerin, yani musikînin romanidir. Sonsuzlugun derin sessizliginin "nefesini ufleyen" ve ona "can veren" bir adamin hayallerinin ete kemige burunmus kahramanlari, en az sizler kadar gercektir; ya da siz, en az onlar kadar bir dus urunu... Bagdasar, Kirkor, Dâvut, Kalin Musa, Ibrahim Dede Efendi, Rafael, Tagut, Veysel Bey ve digerleri... Onlar, sessizligin evreninden Ihsan Oktay Anar'in dus dunyasina duhûl ederek suskunluklarini bozmuslardir. Bir meczûp aski tatti, bir âsiksa askina sarkilar yazip ruhunu maviyle bezedi; digeri, kayboldugu dunyada bir sesin pesine duserek kendini buldu. Nevâ, belki de, herkesin âsik oldugu bir kadinin pur hayâliydi. Hayâlet avcisi, kendi ruhunu yakalamaya calisti. Zâhir ve Bâtin ise, zitliklarin muhtesem birliginde denge bulan iki ayri gucun cisimlesmis hâliydi. Suskunlar'i okuduktan sonra aynaya bakmak, yansiyan aksinizde gercegi gormek, gordugunuzu isitmek ve duyduklarinizla sagirlasip susmak isteyeceksiniz. Sayfalar tukenip bittiginde, kim bilir, belki de "suskunlar"dan biri olacaksiniz... - from Amzon