"Sait Faik, Burgaz caliliklarindan cekti bir kizilcik dali kopardi, kalem gibi yonttu, ucunu yasama batirdi ve yazmaya koyuldu. Turk hikâyeciligi Omer Seyfettin'den sonra Memduh Sevket Esendal, Fahri Celalettin gibi ustalarin surdurdugu bir turdu. Sabahattin Ali, Refik Halit'in memleket hikâyeciligine diyalektik bir gorus katmis ve bu yeniligi ile 1940'larin tek ismi olmustu . Sait Faik ise onlarin yapmadigi bir seyi yapti. Bir konuyu degi l, yasamin bir parcasini isliyordu. Bir tez savunmuyor, bir yasantiyi yansitiyordu. Insan sevgisi dolu, doga sevgisi dolu bir yuregi vardi. Neye baksa bu sevgi ile isiniyor, isiklaniyordu. Biz anc ak o el attiktan sonradir ki, en onemsiz gorunen insanlarin ve seylerin zevkine eristik." Haldun Taner, Olurse Ten Olur Canlar Olesi Degil, 1983. - from Amzon